Blogspot - joan412.blogspot.com - ι.κ.
General Information:
Latest News:
Untitled 12 Jan 2013 | 07:22 pm
Eίμαι το ποίημα σου, είπε Λευκή Άγραφη σελίδα Κόκκινου συναισθήματος Έκθεση φωτογραφίας (Α)ΟΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ, η ποίηση της καθημερινότητας.
Untitled 1 Jun 2012 | 03:42 am
- Να χαμογελάς πολύχρωμα, να διατηρείς το καλοκαίρι μέσα σου, ώστε να 'χεις φωτεινές μέρες. - Μα, τί εννοείς; ρώτησε το χρυσάνθεμο την πεταλούδα. - Όσο ζεις με την ανάμνηση, μένεις πίσω, απάντησε ε....
Tα φτερά της ψυχής 13 Nov 2011 | 11:34 am
Τα φτερά της ψυχής στις έκπτωτες κοινωνίες αγγέλων παραδίνονται στον άνεμο και ταξιδεύουν στο άγνωστο δίδονται ενέχυρο στ' αστέρια στη μοναχική κι ατέρμονη ακτινοβολία τους παραχωρούνται στη θάλασσα π...
Σύμβολο 7 Jul 2011 | 03:20 pm
Μυστήρια που αιωρούνται στα όρια του δυνατού ανάγκη επικράτησης της αρμονίας διορατικότητα και κατανόηση ανάμνηση έλξης ιδιαιτερότητας της μορφής Αντικείμενο αναζήτησης και λατρείας Σεβασμός και περ...
Κατάρρευση 10 May 2011 | 02:00 pm
Οι θεοί αποφάσισαν τη μοίρα μου. Συ,ναυάγησες απο τυχαίο γεγονός. Για το είδωλό μου χάθηκαν ψυχές, πλάνες φήμες, συμφορές καταστροφικές. Συ,δε βαραίνεις την πλάση μα τον εαυτό σου, κουρελιασμένος ζη...
To κορμί της ψυχής 1 Apr 2011 | 10:55 pm
Χόρευα νύχτες ολόκληρες, ξετρελαμένη με τους ανθρώπους και τη ζωή. Αργά το βράδυ, όταν ο χορός, η παραφορά μου, η βίαιη εγκατάλειψη του καθενός, με ρίχνανε σε μια έκσταση κουρασμένη και γεμάτη στο απ...
Bέβηλοι 19 Mar 2011 | 12:47 am
Α! Τι ωφελεί να έχεις το χέρι απλωμένο και την καρδιά ορθάνοιχτη; Οι βέβηλοι καραδοκούν. Οι του σώματος καλύτεροι των βεβήλων της ψυχής.
Το βλέμμα σου 15 Feb 2011 | 11:40 am
Λουλούδι στην κόρη των ματιών μου Λαμπερό μετέωρο που απλώνεται απ' τον ουρανό στο γήινο ορίζοντα Παιχνίδισμα ανταύγειας των αστεριών στα κύματα θαλάσσης Φτερωτό κι ορμητικό σα θύελλα Το βλέμμ...
Κοιμήσου...Εγώ είμαι εδώ 13 Feb 2011 | 10:48 pm
Με χρώματα αγάπης, θα χαρακώσω το μαύρο τ’ ουρανού ύστερα θα αφήσω τη φωνή μου να σκαρφαλώσει στο κρεβάτι του συναισθήματος σου αγγίζοντας τη μέθη της αγάπης πριν γίνει γεύση μοναξιάς. Κοιμήσο.....
Ταυτόχρονα 13 Feb 2011 | 05:39 pm
Ο χρόνος, μια μελωδία,ένα ποτάμι. Κυλά μέσα απ’ τα χέρια μας σα νερό, αψηλάφητος. Όταν σου είπα ότι είναι δέκα και μισή δεν ήταν πια... Ένα ισχυρό ρεύμα μας μετέφερε στο ποτάμι του χρόνου. Ο άνθρωπο...
